¡Ola amigos!

We zijn ondertussen aan het eind gekomen van ons avontuur in het wondermooie Bolivia... Wachtend op ons vliegtuig naar Mexico brengen we jullie graag op de hoogte van de voorbije weken!

Na de jungle maakten we nog een korte tussenstop in La Paz, dit om de legendarische "Death road" af te dalen met de MTB! Femke vond dit verschillende maanden lang een dwaas idee om de zogezegd meest gevaarlijke weg ter wereld voor de fun af te dalen, maar bon, veel mensen samen waren overtuigend genoeg dat het risico echt wel heel goed mee viel :) 64km, 4700 naar 1300m afgedaald, slingerend pad langs jungle-bergen en -afgronden, een tussenstop waard :)

Daarna zuidwaarts richting Tupiza, waar we er een namiddagje met de fiets op uit trokken om van de natuurpracht te genieten. Machtige rotsformaties zoals je kunt zien op de fotootjes :)

Vandaaruit begon onze 4 daagse jeeptocht door het nationaal park van Zuid-Lipez naar de Salar de Uyuni. Een wondermooie tocht langs ontelbare adembenemende plekken! Zo zagen we meren in alle kleuren, flamingo's die warm genoeg hebben op 4000m hoogte, woestijn, zotte rotsformaties, een fossiel-koraalrif (net als de salar een overschotje van toen het hier nog oceaan was), geisers, (rokende) vulkanen, ..., en last but not least een immense zoutvlakte (oppervlakte 1/3 v België)!

Na al deze natuurpracht was het tijd om onze cultuur ook weer eens wat bij te schaven. We trokken naar Potosi: Wat ooit de rijkste stad van Amerika was, omwille van een natuurlijke schat op het grondgebied: een berg die vroeger (nu al behoorlijk geëxploiteerd) voor 80% uit zilver bestond! Bolivia is er helaas nooit rijk van geworden... eerst liepen de Spanjaarden met het geld weg, en ook nu gaat het meeste geld die nog overschiet naar het buitenland. We daalden zelf af in de zilvermijn, zagen enkele mijnwerkers aan het werk en ondervonden hoe zwaar het is om gewoon 2u in de mijn rond te lopen (kruipen), zelfs nog zonder zware lasten te moeten dragen... Confronterend. Om het af te maken bezochten we ook de oude muntslagerij en uiteraard de rest van het stadje.

Volgende halte: Sucre. De feitelijke hoofdstad van het land, maar in de praktijk is zowat alles gevestigd in La Paz en is Santa Cruz de economische draaischijf ... ingewikkeld :) Stad in het wit, mooi om een dagje te vertoeven, verder niet veel aan toe te voegen :)

Eergisteren namen we dan de nachtbus naar Samaipata, een dorpje op de weg naar hier (Santa Cruz). Helaas is de weg tussen 2 van de hoofdsteden van het land (nog) niet verhard en is van slapen niet veel in huis gekomen. Ook zijn de bussen in Bolivia toch van beduidend lagere kwaliteit dan in Peru, zo had die van ons geen toilet 'aan boord' en was er dus een nachtelijke pitstop: met z'n allen plassen in de berm :)

Samaipata was een gezellig rustig dorpje als uitvalsbasis voor een Inca-vesting, de laatste vooralleer we naar de Maya's trekken. In stijl afscheid genomen van Bolivia :)

Ziezo, het volgende bericht zal uit Mexico zijn :)

¡Hasta Luego!